IK WAS TE BISSIE... - Nederlanders en hun taal in de Verenigde Staten

Zutphen: De Walburg Pers, 1987. Inhoud: I). Wat voor mensen waren de immigranten? II). Wat is er op te sporen van de taalgeschiedenis en de taalontwikkeling? III). De moedertaal behouden? IV). Wat werd er aangetroffen in 1966? V). Analyse van enkele opnamen - kwaliteitsverschillen. Met nawoord, literatuur, register van behandelde woorden en register van personen (auteurs, informanten), plaatsen en streken. Met grafieken, kaarten, tabellen en 17 afbeeldingen. Johanna Catharina Daan (1910 - 2006) was een Nederlands dialectologe en taalkundige. Na een studie Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam, werkte Daan van 1939 tot 1975 als medewerker en hoofd van de afdeling Dialectologie van het P.J. Meertens-Instituut in Amsterdam. Als zodanig heeft zij een grote betekenis gehad voor de studie van de variatie binnen het Nederlands. In de romancyclus Het Bureau van J.J. Voskuil die zich afspeelt op het A.P. Beerta Instituut (het P.J. Meertens Instituut), komt een personage voor dat Dé Haan heet en dat duidelijk is gebaseerd op Jo Daan. Uit het portret blijkt geen grote wederzijdse sympathie. Jo Daan ging er later in interviews prat op dat ze de boeken van Voskuil niet gelezen had. 'Ik lees geen boeken van mensen waaraan ik een hekel heb!' was haar verklaring. 160 pag. . 1e druk. Paperback/ingenaaid. Net exemplaar/Omslag geïllustreerd. 22cmx14,5cm.